Over totale ongemotiveerdheid en waarom ik dan adviseer om geen afspraak te maken.
Toen ik mijn praktijk startte wilde ik per se gezonde monden in mijn praktijk. En dat wil ik nog steeds. Lijdzaam toekijken hoe mijn patient afstevent op verergering van de situatie heeft voor mij persoonlijk niets met goed hulpverlenerschap te maken. Voor wie mij niet kent, ik ben van de directe aanpak en ben zowel in mijn handelen als in mijn communicatie nogal direct. Daarbij ben ik ook nog eens broodnuchter, dankzij mijn Gronings bloed, en die combinatie samen maakt dat ik nogal eens beticht word van kort-door-de-bocht gaan en soms zelfs onaardig zijn. Dit komt altijd van mensen die mij niet goed kennen, daarom deze inleiding. Zou je me kennen dan weet je dat het anders is. Dit blog gaat er een zijn van directe toon, dus ben je faint-hearted, geen probleem, maar stop dan nu met lezen en open een van mijn andere blogs 😉
Daar gaan we. Ik krijg ze geregeld: Mensen die door hun tandarts verwezen worden maar eigenlijk niet willen. Vooropgesteld, ik ben enorm dankbaar voor elke verwijzing die aan mij gedaan wordt. De tandarts heeft een probleem aan het tandvlees gezien en schakelt dan hulp in. Iemand die alleen maar tandvleesziekten behandeld, daar enorm veel vanaf weet (meer dan de tandarts, daarom verwijst hij/zij door) en zoveel mogelijk probeert te voorkomen. Ik dus zei de mondhygiënist. Super, want daarmee ben je dus al een stap dichterbij een gezonde mond.
Zo ook Pascal. Doorgestuurd door zijn tandarts met een dijk van een tandvleesontsteking. Snelle kerel, eind 40, drukke baan, vrouw en kinderen, vlotte babbel, goed gekleed. You know the type. Pascal was nog niet binnen en begon gelijk zijn relaas. Hoe hij geen zin had om bij mij in de praktijk te zijn, of ik even op kon schieten want druk druk druk, en hij had nog een andere afspraak. Of ik gelijk even kon schoonmaken. Wat Pascal hier vrij vertaald mee aangeeft is dat hij hier geen zin in heeft, niet in mijn praktijk wil zijn en dat zijn mond geen prioriteit is. Maar omdat zijn tandarts er ettelijke malen over begonnen is, heeft hij toch maar een afspraak gemaakt. En ergens kan je hem dat niet kwalijk nemen want een probleem aan je tandvlees doet per definitie geen pijn. En iets waarvan je je niet of nauwelijks bewust bent, tsja… daar zie je dan het nut niet van in. Menselijk.
Huh? Tandvleesontsteking?!
Yep. Je las het goed. Tandvleesontsteking. Ruim 97% van de mensheid gaat hiermee te maken krijgen in zijn/haar leven. Zo ook dus Pascal, die zich daar totaal niet van bewust is en daarom mij ziet als een ‘nice to have’, ipv een ‘must have’. Een must have is dus iemand die je van je klacht afhelpt. De voorwaarde is wel dat je last hebt van die klacht. Dat het je belemmert in je dagelijkse bezigheden. En dat doet tandvleesontsteking niet. Maar dat wil niet zeggen dat je ‘m niet hebt. Mogelijk denk jij er net zo over en daarom is het goed dat je hier bent.
Ik legde Pascal uit waarom zijn tandarts hem had doorgestuurd, wat de bedoeling van zijn bezoek aan mij was en wat het resultaat is van mijn behandeling mits hij mijn tips opvolgt. Ik liet hem met de spiegel meekijken en hem zien dat hij tandsteen had, dat zijn tandvlees dik en vuurrood was en makkelijk bloedde, en wees hem op het witte beslag op zijn tong. We waren er nog niet, want ik vroeg hem of hij wel eens een vieze smaak of slechte adem had. Pascal herkende zich in alles en had inderdaad wel eens een slechte adem. Vaker dan hij wilde en hij had alles al geprobeerd maar dat was nu weer weg, dacht hij want hij hoorde zijn omgeving er niet meer over. Maar als je er niets meer over hoort, ben je dan ook echt van je klacht af? Of zijn mensen dan alleen gestopt er wat over te zeggen?
Symptoombestrijding
Misschien herken je de symptomen? Heb je last van een of meer van de hier bovenstaande symptomen dan is de kans groot dat je gewoon een tandvleesontsteking hebt. En daar kan je wat aan doen. Dat moet je wel willen.
Omdat ik er niet in geloof dat iets tegen je zin in doen goed werkt en ik er heilig van overtuigd ben dat je zelf verantwoordelijkheid voor je eigen gezondheid moet nemen, adviseer ik mensen om geen afspraak te maken wanneer ze tot in hun tenen voelen dat ze hun (mond)gezondheid niet belangrijk vinden en daar ook niets mee willen. Echt, ik vind dat geen enkel probleem! (wel jammer). Je kan namelijk pas echt iets succesvol aanpakken als je zelf het nut ervan in ziet. Ik leerde: de wens om iets aantrekkelijks te bereiken is de sterkste motivator. In dit geval betekent dat bijvoorbeeld dat je graag je eigen tanden wil houden en nog geen kunstgebit wil. Om dat te bereiken heb je gezond tandvlees nodig. Het fundament van je gebit. Immers, je bouwt ook geen huis op een gammel, wegzakkend fundament toch? En om die gezonde mond te krijgen moet je investeren. Sowieso in tijd. En als je mond ongezond is, ook in geld. Tenminste, als je een gezonde mond wil, anders niet natuurlijk 😉
En dit is ook precies de reden waarom ik totaal niet geloof dat 2x per jaar tandsteen krabben het verschil maakt. Ja, je bent wat tandsteen armer, maar wat het eigenlijk zegt is dat er een heel ander probleem is waarvan je je niet bewust bent. Het gaat namelijk niet om tandsteen. Jij denkt van wel, omdat dit vroeger altijd zo ging. De tandarts haalde even tandsteen weg tijdens de controle en besteedde dat later uit aan de mondhygiënist en weer later aan een preventie assistent, want die HBO-er is te duur (de mondhygiënist). Je weet dus niet beter.
En zo gaat het dan 2x per jaar. Je gaat naar de controle, laat je tandsteen gelijk even verwijderen en staat met 10 min weer buiten. Maar ben je hier nou echt mee geholpen? Mogelijk zei dat de tandarts dat je nu toch echt wel beter moest gaan poetsen, of dagelijks moest gaan stoken en dat doe je dan in het begin ook braaf. Maar na een tijdje overkomt het leven je en komt er van beter poetsen en dagelijks stoken niet heel veel meer terecht. En dus zit er weer tandsteen. En de cirkel is weer rond. Ik schreef hier laatst een ander blog over, mogelijk is dit interessant om te lezen.
Terug naar Pascal. Die druk is.
Druk is flauwekul
There. I said it. Druk is onzin. Ik geloof dat druk te maken heeft met prioriteiten. Als je aan het werk bent en je kind vraagt je enthousiast of je even naar haar tekening wil kijken en jij poeiert je kind af met een vluchtige blik en mompelt dat je nu even geen tijd hebt want je bent druk. Ook dat is een typisch voorbeeld van prioriteiten. Want als datzelfde kind moord en brand had geschreeuwd omdat het huis in de fik stond, dan had je wel tijd. Dus druk is onzin. Ik geloof er niets van dat iemand de hele dag door productief is van zeg, 8 tot 17h en dat er nergens een half uurtje te vinden is om aan je gezondheid te werken. Of om even 5 minuten tussen zijn/haar tanden te reinigen en goed adequaat plaque te verwijderen. Of om naar de mondhygiënist te gaan. Als je pijn had, of op een andere manier hinder ondervond, dan ging je wel. En als je kritisch naar je dagindeling kijkt is er altijd een verloren moment te vinden waarin je een andere keuze kan maken. Je moet immers ook naar de wc of eten, of boodschappen doen, je kind halen, noem maar op. Prio’s daar gaat het om. En als je je mond- (en daarmee je algehele) gezondheid niet belangrijk vindt is dat natuurlijk helemaal prima. Nogmaals, echt geen enkel probleem Als iemand bij je op visite komt en gelijk al roept dat je op moet schieten met die koffie want tsja, druk druk druk, grote kans dat jij dat ook niet leuk vindt. Werkt bij mij net zo.
Ik geef je graag alle antwoorden op je vragen en leg je met alle liefde uit hoe dat precies zit in je mond, hoe de link is met je algehele gezondheid en hoe het komt dat je tandarts je doorgestuurd heeft en, nog belangrijker, wat ik voor je kan betekenen. Maar je moet wel zelf willen. Wil je niet, dan blijf je weg. No problem. Dan kom ik vanzelf wel een keer in beeld als je mijn behandeling wél als prioriteit ziet (lees: als je klachten ervaart). En meestal is het dan al te laat.
Voorkomen is beter dan genezen.
Een bekend gezegde. En heel erg waar. Je kan 90% van de problemen in je mond zelf voorkomen. Veel he?! Hoe? Door goed voor jezelf te zorgen, door te bewegen (ja, ook dat is van belang voor je mondgezondheid), goede voeding te eten, en je mond goed schoon te houden. De boosdoener in je mond is namelijk plaque. En plaque is zacht waardoor je het makkelijk zelf kan weghalen. Plaque zorgt voor tandvleesontsteking. En symptomen van tandvleesontsteking zijn tandsteen, bloedend tandvlees, slechte adem, vieze smaak, terugtrekkend tandvlees. Heb je altijd tandsteen? Dan zegt mij dit dat er winst te behalen is in de manier waarop je je mond verzorgt. En een goede mondverzorging is lastig. Want je mondholte is donker, plaque heeft de zelfde kleur als je tanden, en je wang zit in de weg. En daar kan ik je mee helpen. Dus, vind je je mond- én je algehele gezondheid belangrijk, en wil je liever voorkomen dan genezen? Dan ben je bij mij aan het juiste adres.
